Dün gece yatmadan önce İnstagram'daki paylaşımlara bakarken öğrendim Fransa'nın Paris kentinde yapılan terör saldırılarını. Artık aklım iyiden iyiye almıyor, hayatlarımız masum insanların "devletlerin kavgaları" sebebiyle yok oluşlarını izlemek ve acılarımızın dinmesi için dua etmek ile geçiyor birkaç senedir. Ve özellikle bu senelerde de arttı bu durum. Bu seneye gelince; kabus gibi bir seneyi bitirmemize 1,5 ay kaldı ve böyle bir senenin geleceğini kim bilebilirdi ki?? Bilsem ve girmeme şansım olsa bu yıla, bu hakkımı kullanırdım sanırım hepimiz adına... Yazıma devam etmeden önce, Fransa'da ölen insanların acısını paylaştığımı söylemek isterim. Ve Dünya üzerindeki terörü dindirebilecek kişilerin bir yerlerden çıkıp tüm insanlığı kurtarmasını diliyorum, hepimiz adına...
İnsanlık öldü yine ama ne yazık ki bugün itibariyle ve her ölünün sevinicisinin ve seçicisinin bol olduğu gibi bu olayda da "ohh olmuş" diyen boldu bugün. Ben kendim utandım onlar adına yine ne yazık ki... "Ölü Seçici" kalıbını bugün okuduğum bir twitte gördüm ve her olayın ardından içime sindiremediğim olguyu tanımlayan bir tanım oldu bu bugün...
Şöyle anlatayım, içimde kalmasın; olay olur ve "oh olmuş" der biri, dersiniz ki "çocuğu vardı" der ki "orada olmasaydı..." Dersiniz ki, "masumdu" der ki "müslüman değildi". Dersiniz ki "İNSAN ÖLDÜ İNSAN, ÖLDÜRÜLDÜ ÜSTELİK" "Oh olmuş, onların ülkesi bize şunu yaparken iyiydi..." Diyecek kelime bulamazsınız bundan sonra, insanlık denen şey ölmüştür çünkü o anda... İşte aynısı bugün de oldu tüm sosyal medyada, "Fransızlar ölmüş, oh olmuş" denildi.
Ben kaç senedir bu olguya anlam veremiyorum işte. Büyük konuşmak olarak görülmesin bu; "Allahım beni "oh olmuş" dedirtenlerden eylemesin." Diye dua ediyorum hep... Benim inancımda, benim dinimde; öldür yazmıyor. Benim dinimde "Oku" yazıyor. Benim dinimde "Zorlaştırmayın, Kolaylaştırın" deniliyor...
Neyedir uzağımızda olan ülkenin insanlarına bile duyduğumuz bu öfke ve nefretin sebebi? Terörün dini dili ırkı mezhebi olmaz kardeşlerim, ölümün de olmaz dini dili ırkı! Bu ülkede Hrant Dink öldü zamanında, "Amaaan Ermeni idi" denildi. Bu ülkede Mehmet Ali Birand öldü, "Amaan suç işlemiş zamanında" denildi. Bu ülkede Ayna grubunun üyelerinden Cemil Özeren öldü, "Amaan sende, içki içmiş de ölmüş. Oh olsun." denildi. Bu ülkede Levent Kırca öldü, Zeki Alasya öldü, "Amaan dinsizin teki idi" denildi. Ve bunlar sadece şimdilik hatırladığım... Ölü seviciler ve ölü seçiciler dediklerim bunlar işte. Hepsine "oh olsun" dediler de, bir Allah affetsin veya rahmet eylesin demediler. Oysa Allahın işine karışılmaz denir bizim dinimizde, es geçtiler...
İnsanlık bu değil benim bildiğim. Benim bildiğim insanlık her birlik olunması gereken zamanda, çelme atılan bir kimsesiz artık... Benim bildiğim insanlık, fillerin tepişmesi ile ezilen çimenler konumunda artık...
Söylemezsem olmazdı bunları bugün, içim doldu doldu taştı çünkü yine. Ülkemizde olan terörün yanında, bugün de anlam veremedim işte her şeye. Din uğruna öldürmek nedir ya? Hangi dinde var bu, ben benim dinime de başka bir dine de yakıştıramıyorum ki... Ben içime sığdıramadım bunları, biliyorum ki benim gibi içine sığdıramayanlar da var dün olanları ve bugün yazılanları...
Batı ve Doğu diye ayıranlar milletleri, "Bugün buna ağlıyorsunuz, ya dün neden Suriye ile Irak'a ağlamadınız?" diyorlar. Kimin cidden ağlayıp, kimin ağlamadığını bilemezsiniz ki. Müslüman'a üzülüp, hristiyan'a gülmek değildir insan olmak. Her ikisinin haksızlığında da susmamayı bilmektir.
Hep söylerim ya bunu, ne demiş Hz. Ali "Haksızlık karşısında susan dilsiz yalandır!" Allahım bizi insan olmaktan geri koymasın inşallah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder