16 Temmuz 2014 Çarşamba

Yazamayalı Çok Olmuş...


27 Mayıs'tan beri yazamayalı çok olmuş, kendimden utandım doğrusu. 3 yazı yazıp sonra bir daha yazamamak nedir?


Açık konuşmak gerekirse; kendi iç dünyama bakınca bazen, kayıp hissediyorum kendimi. Bu ne demek diye soracaksınız biliyorum... Bu kayıp üzücü bir kayıp değil, isteklerime yönelememin yorgunluğu. Büyük bir hayale hala hatrı sayılır bir el atamamış olmamın yorgunluğu... Bende size şöyle sormak istiyorum, bir insan çok yapmak istediği şeyi neden gerçekleştirmekte zorlanır? Bu durgunluk ve tutkunluk arasında gidip gelen dengesizlikten yorulmuş olmam normal değil midir?

İster istemez 2-3 gündür yine düşünüyorum ve bir türlü anlayamıyorum; yanıp tutuştuğum ve gerçekleştirmeye çabalasam da yeniden yol alamaz olduğum bu durumda izlemem gereken gidişat nedir?

Çabalıyorum, bu gidişat üzerinde yazıyorum. İlerleyemediğim doğrultuyu yazmaya başladım bugün, karmaşıklığımı ve hassaslığımı. Yeniden ve başka şekilde... İnsan bu durumlarda kaldığı vakit durup düşünüyor; Acaba nerede yanlış yapıyorum?

Ama sanırım beyni yormamak lazım, olmuyorsa bile terapini kendi kendine yazmaya devam ederek bulabilirsin diye düşünüyorum. En azından kendim için böyle düşünüyorum... Beni takip eden varsa, açık olarak bahsetmediğim şu yazıdan ne konuda yol alamadığımı anlamıştır. Bu beni yordu, biraz dinlenmem gerek dedim. İşaretleri beklemeye devam etmem gerek...


Buralardayım, bahsettiğim konu buraya yazdıklarımdan apayrı. Yazmaya ara verdiğim falan yok yani. İçimdeki dünyamla yüzleşmeye devam ediyorum sadece ama buraya da yazmaya başlayarak...

Ben Antalya'dayım, diğer bloğumdan bildiğiniz gibi. Diğer bloğum burada... Buraya, kendimi geliştirmek ve dünyaya baktığım gözle hayata dair yazmak için bu bloğu açıp yazmaya başlamıştım. Burada hayata dair bir ben var... Diğer bloğumda ise, benden ve hayattan herşey.

Bu bir Merhaba yazısı olsun istedim yeniden. Hayata dair makale tarzında fikirlerimi yazmaya yeniden başlayacağım bugün. Ben Tatildeyim ve biraz karmaşık düşünceler içerisindeyim. Çok sık dinliyorum kendimi sanırım bazen... Peki, sizlerde ne var ne yok? Umarım yorum yazarsınız...

Sevgiler, Didem KÖSE


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder